a06037

Beatrix werd op 31 januari 1938 geboren als oudste dochter van prinses Juliana en prins Bernhard. De naam Beatrix betekent: zij die gelukkig maakt. Prins Bernhard zei bij de aangifte, dat hij hoopte dat die naam een voorteken zou zijn.

Twee jaar na haar geboorte werd Nederland betrokken bij de Tweede Wereldoorlog. Prinses Juliana moest met haar twee dochtertjes (Irene was in 1939 geboren)  vluchten naar Canada. Na de oorlog keerde het gezin, uitgebreid met Margriet, terug naar Nederland en ging wonen op paleis Soestdijk. Beatrix had in deze jaren haar vader erg gemist, maar na terugkeer in de zomer van 1945 heeft ze een hechte vader-dochter-relatie  opgebouwd. Deze verbondenheid is altijd zo gebleven.

De prinsessen mochten hun schoolopleidingen volgen tussen de andere kinderen en niet zo geïsoleerd als Juliana  was opgevoed. Nadat Beatrix haar studie aan de Rijksuniversiteit in Leiden, waar ze rechten, sociologie en geschiedenis had gestudeerd, had voltooid, ging ze wonen op kasteel ‘Draken-steyn’ in de bossen van Lage Vuursche.

Hier was het dat een fotograaf haar betrapte, innig gearmd met een onbekende man. Toen bekend werd dat de man, Claus von Amsberg, een Duitser was, bleek een deel van de samenleving niet erg positief te staan ten aanzien van de verloving van de kroonprinses. Nadat ze van de Staten-Generaal daarvoor de nodige toestemming had gekregen, kon het huwelijk plaatsvinden. Beatrix en Claus, zich bewust van de gevoelens,  besloten hun huwelijk in Baarn te laten plaatsvinden. De regering echter stond erop dat dit in Amsterdam gebeurde. Grote rellen bleven uit.

Er volgden gelukkige jaren op kasteel ‘Drakensteyn’, waar drie zoons werden geboren: Willem-Alexander, Johan Friso en Constantijn. Beatrix was zich ervan bewust dat haar werk als staatshoofd in de toekomst veel offers zou eisen van haar gezin. Zij heeft zich in die jaren met haar drie jonge kinderen erg in de luwte gehouden. Dit is zeker de basis geweest voor de hechte band in haar gezin.

Men schrijft dat dit ook de reden is waarom zij Willem-Alexander en Maxima de kans wil geven om te genieten van een zorgeloos gezinsleven, om hun kinderen de aandacht te kunnen geven, die zijzelf toen ze jong was heeft moeten missen.

Reeds voor haar huwelijk was prinses Beatrix zich gaan voorbereiden op haar toekomstige taak als koningin. Op de verjaardag van Beatrix in 1980 maakte koningin Juliana bekend, dat ze afstand van de troon wilde doen ten gunste van haar dochter prinses Beatrix.

Op haar eigen verjaardag, op 30 april 1980 om 10.06 uur, ondertekende koningin Juliana in het paleis op de Dam de akte van abdicatie en was Beatrix formeel de koningin. ’s Middags werd zij in de Nieuwe Kerk, tijdens een plechtige zitting van de Staten-Generaal,  ingehuldigd als Koningin der Nederlanden. Helaas werd deze inhuldiging overschaduwd door een ‘kroningsoproer’ van de krakers in Amsterdam. Hun leus was: ‘geen woning, geen kroning’. Als een der eerste publieke optredens na de inhuldiging, bezocht de nieuwe koningin de gewonde ME’ers in het ziekenhuis.

Koningin Beatrix besloot dat 30 april, de verjaardag van haar moeder,  de ‘Koninginnedag’ zal blijven. Door haar bezoeken op deze dagen is zij en haar gezin zeer populair geworden.

Als nieuwe koningin ging Beatrix voortvarend aan de slag. Zij verhuisde met haar gezin naar Den Haag. Paleis ‘Huis te Bosch’ werd woonpaleis en paleis ‘Noordeinde’ het werkpaleis. De koninklijke hofhouding wordt gemoderniseerd, protocollen worden aangescherpt en Beatrix ontwikkelt een eigen regeerstijl. Was haar moeder een ‘vrouw van het volk’, Beatrix  wil ‘majesteit’ zijn. Daarmee geeft ze aan de monarchie een zekere grandeur. Toch staat ze niet ver boven het volk verheven, want als men haar toespraken beluistert, hoort men daarin zeker een grote sociale bewogenheid. In haar kersttoespraken spreekt ze uit wat haar persoonlijk raakt, zoals de vernietiging van de natuur, toenemend individualisme, onverschilligheid en onveiligheid op straat.

Haar belangstelling voor kunst blijft groot. Ze beeldhouwt graag en reikt jaarlijks zelf de subsidies uit aan veelbelovende jonge kunstenaars.