a06035

Het is het jaar 1551. Prins Willem van Oranje-Nassau trouwt met gravin Anna van Buren van Egmond. Het is een zeer belangrijk huwelijk. Anna is de enige dochter van de schatrijke Maximiliaan van Buren van Egmond. Door dit eerste in Nederland gesloten huwelijk van een Nassau wordt gravin Anna een prinses en haar even jonge 18 – jarige prins wordt de rijkste edelman van onze Lage Landen. Anna zou de bezittingen van haar vader erven en zo zijn deze uiteindelijk in het Huis van Oranje gekomen. Het ging om vele en belangrijke titels en gebieden.

Een huwelijk dus, gesloten om rijkdom en macht te vergroten.

Hoewel geen liefdeshuwelijk, is het geen ongelukkig paar geweest. Uit brieven van Willem en Anna blijkt hun genegenheid. De prins noemde haar liefkozend Tanneke.

Er worden drie kinderen geboren: de te vroeg geboren en overleden Maria, Philips Willem (de stamhouder) en opnieuw een dochtertje Maria.

Het huwelijk heeft slechts zeven jaren geduurd. Op 25-jarige leeftijd overlijdt Anna.

Zij is begraven in de Grote of Onze Lieve Vrouwe Kerk in Breda.

Anna van Saksen was de dochter van keurvorst Maurits van Saksen en Agnes van Hessen. Zij groeide op als enig kind en haar vader stierf toen zij nog maar negen jaar was. Twee jaar later sterft ook haar moeder. Haar voogden worden de keurvorsten van Saksen en Hessen, belangrijke protestantse landsheren in Duitsland.

Dat Willem van Oranje-Nassau  na de dood van zijn eerste vrouw  veel belangstelling voor haar kreeg, had te maken met de rijkdom en de steun die hij zou verwerven door dit huwelijk.

Anna was streng Luthers opgevoed. Willem van Oranje had aan het Spaanse hof een katholieke opvoeding gehad. Maar ondanks de tegenstellingen in geloofsovertuiging en de felle kritiek daarover in haar familie, gaat het huwelijk toch door. Ook vond men het standsverschil erg groot. Anna zou een betere partij kunnen krijgen. De betrokkenheid van de prins bij de strijd van de protestanten heeft waarschijnlijk de doorslag tot toestemming gegeven. Op 25 augustus 1561 wordt zij de tweede vrouw van de Prins van Oranje.

Er worden vier kinderen geboren: Anna, Maurits (die sterft in zijn eerste levensjaar), een tweede Maurits en Emilie.
Het wordt een treurig huwelijksrelaas in de meest turbulente tijd in het leven van de prins.
Anna stond bekend om losbandigheid en wispelturig gedrag. Als het gezin in 1567 naar de Dillenburg moet vluchten, laat zij haar nog heel jonge kinderen daar achter en gaat een eigen leven leiden.  In 1571 volgt een inofficiële scheiding. Haar woede-uitbarstingen en depressieve buien doen haar tenslotte wegens ‘ontoerekeningsvatbaarheid’ in een inrichting belanden. Op 32-jarige leeftijd is Anna van Saksen in grote eenzaamheid overleden.